Loslaten

Hallo dan,

Inderdaad! Ben ik er klaar voor? Dat is de vraag. Mijn lijf zegt ja, mijn hoofd zegt nee. Er is nog zoveel te doen en te beslissen. Zo gaan we het juli nummer maandag afronden, moet er veel administratie verricht worden en moet er op de valreep nog veel geregeld en georganisseerd worden. En dan hebben we naast Lotje nog een verjaardagsfeestje te regelen, helaas een begrafenis bij te wonen en school dingen ter afronding van het jaar.

Dus mijn lijf zegt JA maar mijn hoofd zegt nee.

Ken je dat? Dat er overal lijstjes liggen met dingen die je niet moet vergeten, maar dat je dan vergeten bent waar je dat lijstje hebt gelaten? Nou in die fase verkeer ik momenteeel. Maar dat levert dus ook wel weer grappige situaties op, waardoor de kids roepen: ‘Gekke mama’ en dan word ik weer blij.

Want laten we wel wezen, we wachten, checken mail, sms-en en lobbyen wat af maar ondertussen krijgen we wel heel veel mooie reacties van al die mensen die Lotje lezen. En daar willen zo graag nog meer voor betekenen natuurlijk. Ik ga toch proberen het niet te doen in mijn vakantie. Ik ga proberen het los te laten en dat kan gelukkig ook want ik heb jou. Jij blijft lekker bloggen, neemt de honours over daar waar nodig en regelt het gewoon. Ik kan het dus loslaten en dat is wel fijn.

Ja het bloggen ook dat ga ik ook loslaten. In de komende periode zal hier Kaat Beijer met jou gaan bloggen over van alles wat er zoal aan een keukentafel wordt besproken. Jullie kennen elkaar nog niet echt goed maar jullie hebben een gemeenschappelijke deler en dat is je zorgintensieve kind. En natuurlijk het feit dat jullie beiden geloven in Lotje en daar veel voor doen. Heel veel plezier dus en ik merk meteen dat ik vast af en toe even een kijkje ga nemen op dit blog.

Kus en een hele fijne zomer.

Veronique