zondag 24 juli 2011

Erwtensoep

he Kaat,
Kom snel binnen, je bent kletsnat. Ik heb erwtensoep gemaakt met spekjes en rookworst. Ik denk dat Unox de enige in Nederland is die blij is met dit weer!
Je blogde dat je in Nederland blijft, of heb je je al bedacht? Hier in het Noorden is het gewoon herfst, zo somber en zo troosteloos. Ik kijk steeds naar de temperaturen in California en klamp me daar aan vast.

Je vroeg of we Ebel uitgebreid moeten voorbereiden en of we wel eens zonder hem op vakantie gaan. Het antwoord is twee keer 'nee'. Ik blogde een paar weken geleden over hoe lastig het is dat Ebel geen label heeft, maar daar zitten ook voordelen aan. We hebben elke stap zelf moeten zetten, doen alles rond Ebel op ons eigen kompas. Er is immers geen kennis over hoe dingen voor hem zijn, hoe hij op dingen zal reageren. En dus reist hij vanaf zijn eerste mee over de wereld en als een van ons daarvan geniet, dan is hij dat wel.
Ik zal nooit de deskundige vergeten die, toen Ebel ongeveer 5 was, vertelde dat we beter niet met hem op vakantie konden gaan, omdat hij daarvan in paniek zou raken. Het zou een loodzware belasting voor hem en voor ons worden om hem uit zijn veilige omgeving te halen. We waren toen net terug uit Majorca en gingen snel daarna kamperen in Frankrijk en dat vertelden we, maar dat drong absoluut niet tot deze vrouw door. Tot op de dag van vandaag moeten we zo lachen om die idiote prognose en we zeggen ook vaak op vakantie, als Ebel weer ergens ongelooflijk zit te genieten, dat het zo jammer is dat hij het zo naar vindt en hoe onverdraaglijk het is om hier met hem in de zon te zitten. 'Maar ja, iemand moet het doen,' zeggen we dan en dan lachen we hard om onze eigen grap en we nemen nog een slokje rose.

Dat brengt me meteen bij Lotje 4. Die viel in brievenbus en ik was meteen heel blij. Weer goed!
De verhalen zijn eerlijk en realistich, met zorg en verdriet maar ook vol eigen optimisme en de durf om zelf een weg te kiezen. Voor mij gaat het daarom. Voor ieder van ons is die weg anders, voor ons wel vakantie, voor een ander niet. Voor die ander dan weer iets wat bij ons niet kan. Leven op maat, dat is wat we doen.

Onze blogrelatie loopt alweer op z'n einde, al krijgt hij vast wel weer een vervolg.
Ik blog je volgende week voor het laatst, dan breekt voor mij de vakantie aan.
Het bloggen met je smaakt naar meer, dus blijf graag in deze keuken komen!
En waar je uiteindelijk ook naar toe gaat, ik wens je een heerlijke vakantie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten