stoppen

he Kaat,
Dapper dat je met roken gestopt bent. Ik deed dat zelf al veel eerder, voordat ik hoopte zwanger te gaan worden. Toen ik in verwachting was dronk ik geen druppel meer, at ik geen franse kaas en als ik een kattenbak gehad had, zou ik die niet meer hebben schoongemaakt. Alles wat je er zelf aan kon doen om je kindje zo gezond en sterk mogelijk te laten worden, heb ik gedaan. Dat dat belangrijk is, en zeker ook heel verstandig, maar dat het lot krachtiger is dan welke verstandige beslissing ook, dat merkte ik bij mijn zorgintensieve Ebel.
Volhouden hoor, weg met die vieze sigaret, en ik haal de koekjes gewoon van tafel. Ik zet er pure chocolade met noten voor in de plaats want dat is heel gezond en goed voor je (las ik) en dus neem ik elke dag een paar flinke stukken.
Ik zet de thee voor je neer, schenk zelf nog koffie in en dan gaan we even zitten. Dat heb ik echt in geen weken gedaan. Ik ben - naast veel andere dingen - docent (ik geef twee dagen Engels aan dove leerlingen) en daarom werk ik altijd naar de zomervakantie als deadline. Voor die vakantie moet alles af zijn. Dat zit zo in mijn systeem dat ik het niet meer los kan laten. Voor Lotje heb ik dan ook zo hard gewerkt, werving voor de website en de lezingen, sponsorideeen, nog een lobby voor onze lieve Angsthaas, maar plotseling, halverwege de afgelopen week, liep ik leeg.
Beslissingen rond website komen pas na de vakantie, op de werving rond lezingen heb ik niets gehoord, het Haasje ligt in de week en moet het nu maar even zelf doen.
De conclusie is hard, voor de vakantie kom ik niet meer verder dan dit punt. Al die pannen en potjes en ovenschalen moeten maar even zelf verder pruttelen.
Nog een week en dan hebben wij vakantie, eerst blijven we nog in Nederland en dan drie weken naar Californie, met ons autistische kind dat niet kan reizen (uitspraak deskundige 2003) maar dat is een ander verhaal. Als ik je vertel dat hij de hele dag op youtube naar California Dreaming, If you're going to San Francisco en naar California Girls luistert, dan voel je vast wel aan dat hij bijna uit elkaar knapt van de zin om daar naar toe te gaan.
En als ik terug kom hoop ik dat de website mooi gaar is, dat de lezingen prachtig op smaak zijn gekomen en dat het blad de pan uit gerezen is. En dan ga ik vol goede en verse moed verder, want alles moet dan wel voor de Kerstvakantie geregeld zijn;-)
Heb jij ook zo'n neurotische jaarplanning in je hoofd, of kun je alles laten gaan zoals het gaat en laten komen zoals het komt?
Zo ja, wil je me daar dan het recept van geven?